Lopen met een niertransplantatie

Ik wil al superlang opnieuw beginnen bloggen, maar wist nooit echt goed waarover. Veel van de lopers die ik volg hebben prachtige blogs over lopen, fietsen, voeding, … en dat wilde ik ook wel! Alleen kwam het er nooit echt van omdat ik mijn ervaring als totale leek zonder enige conditie toch nét niet interessant genoeg vond, maar toen wilde ik eens wat lopers opzoeken die – net zoals mij – een niertransplantatie hebben ondergaan (daarover later meer) en vond ik eigenlijk niet echt iets. En dát leek me dan weer wel interessant genoeg om over te schrijven: mijn ervaring met sporten als nierpatiënt.

Ik loop nu iets langer als een jaar, al was het in het begin wel met vallen en opstaan: ik had een app die me vertelde wanneer ik moest lopen en wanneer ik moest wandelen en ik probeerde te veel te focussen op sneller lopen, zonder echt naar mijn lichaam te luisteren waardoor ik vaak last had van kleine blessures. Begin mei ging ik voor het eerst de deur uit zonder app en gebruikte ik mijn hartslag als leidraad en dat werkte: ik leerde mijn lichaam beter kennen en het lopen gaat nu vlotter dan ooit. Al heb ik wel het gevoel dat conditie opbouwen bij mij iets trager gaat dan bij anderen maar dan denk ik bij mezelf: ‘Ik loop rond met een nierfunctie tussen de 40% en 45% en neem ook een hele hoop medicatie, misschien is dat wel normaal?’

Normaal praat ik niet graag over mijn nierziekte (wat ik trouwens ook een verschrikkelijk woord vind!) en al helemaal niet met mensen die ik niet ken. Waarom ik dan toch deze blog gemaakt heb? Enerzijds wil ik graag andere chronisch zieke mensen bereiken en misschien ervaringen uitwisselen. Anderzijds hoop ik een beetje dat gezonde mensen ook meelezen en zich bewust worden van hun health privilege. Ik ga hier nog een uitgebreid bericht over schrijven in de toekomst 😊.

Deze blog gaat heel persoonlijk worden: ik wil vooral focussen op hoe ik train, waarop ik moet letten en hoe ik met bepaalde hindernissen omga. Vooral in het lopen maar ook in mijn persoonlijk leven. Al zal de focus wel vooral op lopen liggen.

Stiekem heb ik toch een beetje stress om deze blog te beginnen omdat het een soort van twee werelden zijn die gaan samenkomen: in de ‘echte wereld’ weet bijna niemand dat ik tegenwoordig zo regelmatig loop en mijn volgers op mijn loopinstagram weten niet dat ik een nierziekte heb. Maar als je deze blog leest wil dat dus zeggen dat ik hem uiteindelijk tóch geplaatst heb ^-^

Als je meer van mijn loop-posts wil zien kan je me ook volgen op Instagram.